50 lat pasji, uśmiechu i kreatywności – Jubileusz Centrum Zajęć Pozaszkolnych nr 3

Tam wszystko się zaczęło…

Był rok 1975. Gdy w telewizji leciały „Czterdziestolatek”, a w radio królowały Czerwone Gitary, w Łodzi narodziła się przestrzeń, która zmieniła dzieciństwo i młodość tysięcy osób – nasze (wtedy jeszcze nie tak oficjalne!) Ognisko Pracy Pozaszkolnej. Przez pierwsze lata nie mieliśmy jednej siedziby: tułaliśmy się z Koczaskiego, przez Marusarzówny, aż po Przełajową, by w końcu odnaleźć swoje miejsce na Olimpijskiej – i tam już zostaliśmy!

To właśnie tu, w skromnych wtedy murach, wybuchła eksplozja pasji: działało kilkanaście sekcji – od koła tanecznego przez plastyczne, radiotechniczne, sportowe, młodych konstruktorów, tenis stołowy, teatrzyk kukiełkowy, a nawet… dyskoteka! Organizowaliśmy bale przebierańców, biwaki, konkursy, a nasi młodzi artyści występowali wszędzie – w domach kultury, akademiach pierwszomajowych, na spotkaniach rencistów, a nawet w Domu Zasłużonego Włókniarza! Kto był, ten pamięta: kuligi, wycieczki, ferie zimowe, kolonie, konkursy muzyczne i plastyczne… Działo się!

Lata 80. – Dom Kultury i energia harcerska

W latach 80. ognisko dojrzało do przemiany w Młodzieżowy Dom Kultury, a liczba pracowni tylko rosła. Do tanecznych i plastycznych dołączyły zespoły rytmiczno-baletowe, wokalno-muzyczne („Kaktusy” – kto pamięta?), klub filmowy, sekcja turystyczna, a nawet zajęcia z gospodarstwa domowego, dziewiarstwa i szycia. Każdy znalazł coś dla siebie – nawet młody majsterkowicz!

W 1978/1979 nawiązaliśmy współpracę z Komendą Hufca ZHP Polesie, a niedługo później powstał Dziecięcy Harcerski Zespół Pieśni i Tańca. Wspólne działania, śpiewy i przygody do dziś wspominane są z uśmiechem przez całe pokolenia łodzian.

Lata 90. – Aerobik, komputer i „Złoty Trep”

Nowa dekada – nowe możliwości! Lata 90. to czas komputerów (pracownia komputerowa była dumą placówki!), aerobiku, rzeźby i autorskiego turnieju „Złoty trep miesiąca”, gdzie można było stworzyć własną opowieść taneczną – oczywiście z rekwizytem w roli głównej. Nie zabrakło też nowych sekcji i mnóstwa radosnych chwil.

Lata 2000 – Nowe tysiąclecie, nowe talenty!

XXI wiek to prawdziwa eksplozja zajęć: festiwale „Mała piosenka”, „Wiersze o Polsce i Polakach”, występy w Aleksandrowie Łódzkim, koncerty na sopockiej scenie w CZP nr 2… Nasza sekcja karate dotarła nawet na międzynarodowe mistrzostwa świata w Budapeszcie! Do oferty dołączyły kolejne pracownie: „Radosne Chwilki” dla przedszkolaków, zajęcia teatralne, plastyczne, muzyczne, wokalne, taniec towarzyski, piłka nożna, unihokej, aerobik, siłownia, kursy informatyczne, a także logopedia, terapia pedagogiczna, doskonalenie angielskiego, tai chi, bioenergoterapia, koło telewizyjne „Mały reporter”, matematyka na wesoło, malarstwo, rzeźba, ceramika – długo by wymieniać! Jednego możemy być pewni – nudy tu nie było nigdy.

Zaczęliśmy też tradycję pikników, na których dzieci mogą prezentować się na scenie przed szeroką publicznością – ten zwyczaj trwa do dziś!

Artystyczne legendy: „Stonoga”, „Kontra”, „Dance ma sens”

Nie można zapomnieć o naszych zespołach!
Zespół Artystyczny „Stonoga” istnieje od 1979 roku i przez te lata zdobył setki nagród w kraju i za granicą – od Konina po Kraków, specjalizując się w widowiskach tanecznych do piosenek pisanych specjalnie dla grupy.
Zespół „Kontra” (od 2009 r.) już po kilku latach zdobył serca publiczności i jury na najważniejszych festiwalach wojewódzkich.
Dance ma sens – tu łączymy MTV Dance, House, Hip-Hop, improwizacje, ćwiczenia rytmiczne i relaksację, by każdy mógł poczuć radość tańca!

Centrum dziś – z energią na kolejne 50 lat!

Jubileusz to doskonały czas na wspomnienia, ale… my nie stoimy w miejscu! Dziś Centrum Zajęć Pozaszkolnych nr 3 to nowoczesna placówka na Olimpijskiej, z ofertą dla każdej grupy wiekowej.
Działają u nas m.in.:

• Pracownia edukacji przedszkolnej „Radosne Chwilki”

• Rytmika po angielsku dla najmłodszych

• Pracownia plastyczna „Indygo”

• Studio piosenki, nauka gry na gitarze i instrumentach klawiszowych

• Pracownia komputerowa, grafiki i fotografii cyfrowej

• Sekcja karate, fitness, ćwiczenia rehabilitacyjne

• Gimnastyka korekcyjna dla dzieci

• Doskonalenie języka angielskiego

• Pracownia filmowa, studio nagrań „Melon”

• Świetlica sportowa

• Pracownia wspierania rozwoju i edukacji

Do tego niezliczone wydarzenia: pikniki, Halloween, Andrzejki, Mikołajki, półkolonie – zawsze pełne śmiechu, kreatywności i dobrej zabawy.

Nasza misja? Nie zmieniła się od 50 lat!

Wciąż – i z dumą! – rozwijamy talenty, pasje, przyjaźnie i charakter kolejnych pokoleń młodych łodzian. Nasze drzwi są otwarte dla każdego, kto chce odkrywać świat z uśmiechem i energią. Zmieniamy się, ale jedno zostaje niezmienne: magia, którą wspólnie tworzymy, daje siłę na całe życie!

Dziękujemy, że jesteście z nami już pół wieku. Oby kolejne lata były równie radosne, twórcze i pełne sukcesów!

To nasza wspólna historia – DZIĘKUJEMY!

Nie byłoby tej pięknej, 50-letniej historii bez niesamowitych ludzi, którzy codziennie wkładają serce w życie naszej placówki.

Dziękujemy wszystkim nauczycielom, instruktorom i wychowawcom – za pasję, cierpliwość i energię, którą dzielicie się każdego dnia. To dzięki Wam dzieci i młodzież odkrywają talenty, spełniają marzenia i przełamują własne bariery.

Dziękujemy wszystkim naszym wychowankom – tym obecnym i tym, którzy już opuścili mury CZP nr 3. To Wy tworzycie ducha tego miejsca, jesteście naszą największą dumą i najlepszą wizytówką! Wasze sukcesy, wspomnienia i przyjaźnie są dowodem na to, że warto tu być.

Dziękujemy Dyrektorom – za wizję, odwagę i umiejętność prowadzenia placówki przez zmieniające się czasy. To dzięki Waszej pracy, wytrwałości i trosce CZP nr 3 mogło rozwinąć skrzydła.

Ogromne podziękowania składamy również wszystkim pracownikom administracji, obsługi i technicznym – za to, że czuwacie nad każdym szczegółem i dbacie o to, by nasz drugi dom był zawsze bezpieczny, czysty i przyjazny.

Jesteśmy wdzięczni każdej osobie, która była częścią tej niezwykłej przygody. To Wy tworzycie miejsce, do którego chce się wracać.

Dziękujemy – i świętujemy dalej, razem!